خطوط لوله نفت و گاز -مدیریت ریسک (بخش سوم)

خطوط لوله نفت و گاز ، اگرچه انتقال سوخت از طریق این کانال‌ها ایمن‌تر است، اما جابه‌جایی هیدروکربن‌ها نیازمند یک برنامه مدیریت ریسک است

که قادر به جلوگیری از حوادث غیرمترقبه و انجام فوری تعمیر آسیب است.

ضروری است که یک تجزیه و تحلیل ریسک عملیاتی به منظور ارزیابی تمام رویدادهای احتمالی که می‌توانند

به عنوان وضعیت هشدار در نظر گرفته شوند انجام شود:

احتمال وقوع هر رویداد به طور مستقل. آسیب پذیری تاسیسات؛

محاسبه خطرات بر اساس آسیب پذیری و احتمال وقوع آن؛ برآورد تأثیر هر حادثه خطرناک؛ طبقه بندی ریسک ها به دسته های بالا، متوسط و پایین؛

و تعریف اقدامات کاهشی یا اصلاحات طراحی برای کاهش احتمال وقوع یا تأثیر رویداد.

خطرات اصلی این زیرساخت ها عبارتند از:

– آسیب مکانیکی خارجی،

آسیب مکانیکی خارجی شایع ترین خطر است که در حین کار انجام شده در اطراف خط لوله با حفاری یا حفاری و ضربه به سیستم لوله رخ می دهد.

تبادل اطلاعات، علائم و برنامه هایی برای آموزش و افزایش آگاهی کارکنان برای جلوگیری از این حوادث طراحی شده است.

– خوردگی خارجی در این خطوط لوله،

هم خوردگی خارجی در این خطوط لوله که معمولاً به دلیل خراب شدن لایه محافظ،

از بین رفتن حفاظت کاتدی یا محیط بسیار تهاجمی است و هم خوردگی داخلی که معمولاً با ویژگی های مایع در حال حمل و نقل مرتبط است،

می تواند وجود داشته باشد یا حتی عیوب متالورژیکی در مواد پایه خوردگی عیوب موضعی ایجاد می کند

که یکپارچگی ساختاری لوله ها را کاهش می دهد و می تواند منجر به نشتی شود.

به منظور کنترل خوردگی، باید یک بازرسی pigging هوشمند اولتراسونیک انجام شود.

– تکیه گاه لوله ها در زمین

از دست دادن تکیه گاه لوله ها در زمینی که لوله ها در آن قرار دارند،

که می تواند ناشی از امواج لرزه ای، فروچاله ها، رانش زمین،

سیل یا کانال کشی طبیعی باشد که باعث آسیب ساختاری شود.

بنابراین ضروری است که تحلیل های قبلی زمین و همچنین تجزیه و تحلیل پس از هر حادثه انجام شود

تا بررسی شود که آیا خرابی وجود داشته است یا خیر و تعمیرات انجام شود.

– استرس در حین ساخت.

استرس در حین ساخت و نقص در مواد می تواند به مرور زمان باعث نشتی شود.

این بدان معنی است که یک تجزیه و تحلیل کیفی پیشین جامع از مواد و رویه ها باید انجام شود.

علاوه بر این، آزمایش مقاومت قبل از استفاده اولیه،

که در فشارهای بالاتر از فشارهای تجربه شده در حین کار انجام می شود، می تواند عیوب مواد و ساختار را تشخیص دهد.

– اقدامات اشخاص ثالث

اگرچه اقدامات اشخاص ثالث نادر هستند، اما سرقت و خرابکاری ممکن است رخ دهد،

اگرچه در مورد خطوط زیرزمینی بیشتر کنترل می شود.

این اقدامات ممکن نیاز به یک سیستم امنیتی در زمانی که خطوط بیرونی هستند، و نیاز به حصار و نظارت دارند.

سیستم‌های نظارت فعلی می‌توانند نشتی‌ها را بر اساس تغییرات جزئی در جریان یا فشار شناسایی و تعیین کنند.

آینده در فناوری

آینده در فناروری این خطوط لوله در استفاده از فناوری جدید برای بهره برداری و نگهداری آنها و نوآوری در مصالح ساختمانی است.

آینده خطوط لوله

آینده خطوط لوله بستگی به نحوه استفاده از فناوری در ساخت، بهره برداری و نگهداری آنها دارد. همراه با منابع ذاتی مدیریت و کنترل رویه‌ها (نرم‌افزارهای عملیاتی، سیستم‌های تشخیص نشت و غیره)،

فناوری جدید با استفاده از تکنیک‌های تجزیه و تحلیل داده‌ها (داده‌های بزرگ، هوش مصنوعی) نه تنها بر اساس مدل، بیشتر و بیشتر در مدل گنجانده می‌شود.

بر روی داده های عملیاتی، بلکه بر روی داده های به دست آمده از حسگرها در دستگاه های داخلی (خوک) و خارجی (پهپادها).

فناوری‌های بهینه‌سازی بهره‌وری

فناوری‌های بهینه‌سازی بهره‌وری نحوه درک تعمیر و نگهداری خط لوله را تعریف می‌کنند و احتمال نشتی را کاهش می‌دهند و تعمیرات را تسریع می‌کنند.

کارهای نوآورانه نیز بر روی مواد مورد استفاده برای افزایش طول عمر لوله ها متمرکز شده است که در حال حاضر به طور متوسط ۲۰ سال است.

بخش اول مقاله – بخش دوم مقاله را هم می توانید مطالعه کنید